Evere

De tweede en de derde woonkern van Evere zijn gelijktijdig ontstaan. De ene groeide aan de Haachtsesteenweg, ongetwijfeld een Romeinse heirbaan. Rond het kruispunt met de Lindestraat verrezen, omstreeks 1725, enkele pachthoven met herbergen en een brouwerij. Met de bouw in 1938-39 van het nieuwe gemeentehuis en de aanleg van de Oudstrijderslaan kreeg de verbinding van Laag Evere met Hoog Evere een flinke stoot.

In Hoog Evere was inmiddels een derde woonkern uitgegroeid tot een volkrijke wijk. De oorsprong ervan lag bij de aanleg van de Leuvensesteenweg in het begin van de 18de eeuw. Voordien was de omgeving, vanwege de galgen die er stonden, een geschuwde plaats.

Het vormingsstation van Schaarbeek en de bijbehorende ateliers bracht nieuwe groei, vooral in Laag Evere. In 1905 kwam er vanaf het Beierplein, nu het Vredeplein, een tramverbinding met de stad. Ook het vliegveld met ateliers voor de militaire en burgerlijke luchtvaart deed na WO I de bevolking en het handelsleven toenemen. Zo zijn de drie kernen samengesmolten en is Evere geëvolueerd van een landbouwdorp, via de moesteelt en de kweek van het internationaal befaamde witloof, naar een gemeente van ambachtslieden, bedienden, ambtenaren en handelaars.