Moerbeke

Moerbeke, een rurale grensgemeente in het noorden van Oost-Vlaanderen, kende in de tweede helft van de 19de eeuw een geleidelijke economische opleving dankzij de inspanningen van de liberale familie Lippens. Onder impuls van burgemeester August Lippens veranderde Moerbeke van aanschijn, o.m. door verbeteringen in de landbouw, en door infrastructuurwerken die voor een betere verbinding met het hinterland zorgden (uitdiepen van de Moervaart, aanleg van spoor- en steenwegen).

De industriële geschiedenis van Moerbeke-Waas hangt sterk samen met de aanwezigheid van de belangrijke suikerfabriek, opgericht in 1869 alsSucrerie Jules De Cock & Compagnie. Vanaf ca. 1890 was de familie Lippens de enige aandeelhouder van het bedrijf. In 1893 werd het bedrijf een naamloze vennootschap en stond het voortaan bekend als deNV Sucrerie de Moerbeke-Waes, de eerste van een aantal naamsveranderingen, o.m. ten gevolge van fusies:NV Sucrerie et Raffinerie de Moerbeke-Waesin 1914 (nadat de ruwe suiker ook in Moerbeke zelf geraffineerd werd) waarbij de familie Lippens meerderheidsaandeelhouder werd, deSucrerie des Flandres / Suikerfabrieken van Vlaanderenin 1929 (na de fusie met deSucrerie Franz Wittouckin Zelzate), deNV Suikergroepin 1989 en de groepIscal Sugarwaarvan de fabriek in 2003 een onderdeel werd.

De suikerfabriek zou uiteindelijk in 2007 de deuren sluiten. Het bedrijfsarchief werd overgedragen aan het Liberaal Archief in Gent.