Wervik

Wie Wervik zegt, denkt ongetwijfeld spontaan aan tabak. Uit de stadsarchieven blijkt dat er omstreeks 1650 al tabak verbouwd werd. In de 18de eeuw kreeg het grensstadje bekendheid als paradijs voor de'toubackblauwers'en er ontwikkelde zich een intensieve smokkelhandel naar Frankrijk. In de 20ste eeuw werd de Wervikse regio de belangrijkste teeltstreek van tabak in België.

De 'Wervikse tabak' wordt tegenwoordig vooral door pijpenrokers en 'zelfrollers' geconsumeerd. Vandaag wordt meer dan 98% van de Belgische tabak in de Wervikse regio verbouwd. De teelt gaat de jongste jaren evenwel sterk achteruit: door het wegvallen van de Europese landbouwsubsidies is de arbeidsintensieve productie niet langer rendabel, wat maakt dat vele telers er definitief de brui aan geven.Het tabaksverleden wordt levend gehouden door het Nationaal Tabaksmuseum, op de site van de Briekenmolen.

Naast tabak werd in Wervik ook vlas geteeld en verwerkt. De linnennijverheid werd bevorderd door de markten in Menen, Kortrijk en Roeselare. Andere nijverheden in Wervik, vooral tijdens de 19de eeuw, waren de pottenbakkerijen en de olieslagerijen.

In het Erfgoedhuis René Defrancq in Wervik huist de Stedelijke Oudheidkundige Commissie, dat o.a. een collectie medisch erfgoed beheert, afkomstig van lokale huisarts (en chirurg en gynaecoloog) dr. Henri D'Hondt' (1868-1954).

In deelgemeente Geluwe bleven enkele merkwaardige Duitse elektriciteitscabines uit WO I bewaard, die getuigen van de enorme logistieke infrastructuur die achter de frontlijn werd uitgebouwd.