Wetteren

In de 19de eeuw was Wetteren hoofdzakelijk een landbouwgemeente, gekenmerkt door enige rozen- en boomkwekerijen. Het inkomen van de landbouwers werd aangevuld met huisnijverheid, voornamelijk weven en spinnen van vlas (de gemeente ligt immers langs de 'Gouden Rivier'). Uitzonderlijk voor een landbouwgemeente was wel de aanwezigheid van de Koninklijke Buskruiktfabriek Cooppal sinds 1778. Deze bracht werkgelegenheid, maar ook enig gevaar. Daarom werd de fabriek in Gent geweigerd en kwam ze in deze minder bevolkte gemeente terecht. Zo ontplofte er in 1880 nog een voorraad buskruit. De fabriek was wel zo gebouwd om met dit soort accidenten om te gaan en snel productie te kunnen hernemen, helaas vielen er bij de incidenten wel enige slachtoffers.

Cooppal ging in 1969 op in de Poudreries Réunis de Belgique. Deze ging in 1990 failliet en overgenomen door Ajinomoto Omnichem. Dit bedrijf is vandaag nog steeds actief op de oorspronkelijke site van de Koninklijke Buskruitfabriek, maar is nu gefocust op fijne chemie. Recticel, gespecialiseerd in schuimen, onstond eveneens vanuit de Buskruitfabriek. In 1952 verkeeg de kruitfabriek een licentie voor productie en verwerking van polyurethaanschuim. Deze activiteit groeide uit tot Recticel in 1967, vanaf 1998 een onafhankelijk bedrijf.

Een boeiend industrieel relict is de voormalige site van textielveredelingsbedrijf De Backer - De Rudder. Het bedrijventerrein kent een hele voorgeschiedenis, van tulefabriek rond 1830 naar leerlooierij naar cementfabriek met ooit een toeristische attractie: de grotten van Kwadrecht. Voor de leerlooierij werden gangen ondergronds in de kalk uitgegraven. Toen Pincha een cementfabriek en bouwmaterialenhandel onderbracht in de voormalige leerlooierij, kleedde hij de ondergrondse galerijen aan met cementen druipstenen. De gangen werden tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikt als opslagruimte voor munitie en nadien volledig gedempt.