contact
MyEtwie
In de kijker

FLASHBACK #2019: Een woordje van Joost...

Gepubliceerd op 19/06/2020
Categorie
dsc_0054

Vorige zaterdag 9 mei 2020 zou de 8e ETWIE Ontmoetingsdag plaatsvinden. In het fonkelnieuwe GUM (Gents Universiteitsmuseum) bovendien. En toen kwam het coronavirus op de proppen. De ontmoetingsdag werd voorlopig uitgesteld. Het GUM werd nog niet geopend. We wilden er nochtans met veel trots het kersverse ETWIE jaarboek uitdelen aan de aanwezigen, met daarin een overzicht van de belangrijkste avonturen van ETWIE in 2019, om dan vol vertrouwen vooruit te blikken naar een vruchtbaar 2020. Ook dat plan viel in het water. Maar niet getreurd. De komende weken onthullen we via deze weg stap voor stap de verhalen uit het jaarboek.

Een woordje van Joost...

Vrijwillig medewerker zijn bij ETWIE is ‘mee-werken’ aan een bruisend cultureelerfgoedverhaal. Vandaag ben ik er bijna twee jaar aan de slag. Hoe gaat zoiets?

Zoals wel vaker gebeurt, is wat ik vandaag doe bij ETWIE het gevolg van een wat eigenzinnige tocht zonder duidelijk einddoel.

Nu ik er even bij stilsta, merk ik dat die tocht al erg vroeg begon. Zo denk ik dat je vanaf het prilste begin al aanleg meekrijgt voor techniek en wetenschap. Met aanleg bedoel ik dan vooral interesse in en nieuwsgierigheid naar wat er allemaal beweegt rondom jou. Openstaan voor verwondering, dat is het!

Want wat is er als kind leuker dan de radio van je opa uit elkaar te schroeven en te onderzoeken waar dat geluid vandaan komt? (Het humeur van opa achteraf heb ik verdrongen). Wat is er fijner dan als jonge kerel te merken dat al die saaie wetten van de elektrotechniek en de mechanica bijzonder mooi samenhangen en écht blijken te werken tijdens – achteraf gezien volstrekt onverantwoorde – experimenten in een tuinschuur? Als je er even bij stil staat, is de wet van Ohm (uit 1826!) toch een pareltje, niet?

Nog later in je leven ontdek je dat al die ontdekkingen sterk verbonden zijn met cultuur. Met grote en kleine c. Van de zoektocht van mensen naar eenvoudige oplossingen voor praktische problemen tot artistieke experimenten die filosofisch-wetenschappelijke vragen oproepen. Technieken en wetenschappen werden en worden sterk gestuurd door cultuur.

Dat inzicht boeit me enorm, dus ik maakte tijd vrij om er langer bij stil te blijven staan. Ik ging terug studeren, ging van ontdekking naar ontdekking en voor ik het wist, kwam ik in aanraking met de cultureelerfgoedsector en leerde ik de organisatie en de mensen achter ETWIE kennen.

Voor mij is ETWIE een kruispunt waar veel kennis samenvloeit en wordt gedeeld. Technieken, wetenschappen, industriële activiteiten (TWI-erfgoed) worden er in kaart gebracht, bestudeerd, levendig gehouden… Kortom: geborgd.

Nu werk ik mee aan het opzoeken en invoeren van werken in de ondertussen al indrukwekkende bibliografie, die iedereen kan raadplegen via de website. Opzoekwerk, inlezen, specialisten contacteren om allerlei thema’s verder uit te diepen… is uiteraard heel boeiend. De digitale kennisbank wordt meer en meer de ruggengraat van ETWIE. Het is heel fijn om daar een klein steentje aan bij te mogen dragen.

Minstens even leuk zijn de mensen die je ontmoet. Op de eerste plaats team ETWIE zelf, een ploeg van jonge enthousiastelingen met elk een uitgebreide kennis van hun deeldomein. Maar het is ook heel fijn om rond gedeelde interesses te werken met andere actoren in het veld: andere verenigingen, enthousiaste verzamelaars, specialisten, vakmannen…. Van hen leren, hen ondersteunen en helpen waar kan, inspireert me en geeft veel voldoening.

Als vrijwillig medewerker bij ETWIE kan dat allemaal. De vaste medewerkers ondersteunen je volop, doen suggesties en nemen je opmerkingen au sérieux. Je bent echt een onderdeel(tje) van het team. Je hebt echt het gevoel mee te wérken aan een cultuur die TWI-erfgoed ernstig neemt.

Wat mij betreft, mag de vrijblijvende connotatie van het woord ‘vrijwilliger’ dus geschrapt worden uit mijn taakomschrijving bij ETWIE. Je krijgt bij ETWIE alle kansen en veel vrijheid om samen met fijne collega’s echt mee te bouwen aan een boeiende erfgoedcultuur in Vlaanderen. Ik kan het iedereen met een hart voor TWI-erfgoed aanraden!