Uit de kennisbank: bezoekerscentrum Jules Destrooper in Lo
- Algemeen
De ETWIE-Kennisbank bestaat intussen 6 jaar. Ze bevat maar liefst 1562 fiches over mensen en organisaties uit het TWI-erfgoedveld, en dan zie je soms door het bos de bomen niet meer. Daarom duiden we elke maand iemand aan om in de kennisbank te duiken, er één fiche uit te plukken en die in de kijker te zetten.
Deze maand kiest Hannelore De Craene, communicatiemedewerker, haar favoriete item uit de kennisbank.
De keuze van Hannelore De Craene
Gekozen item:
Bezoekerscentrum Jules Destrooper in Lo.
Waarom:
Het was al ver in de namiddag toen ik mijn plons in de kennisbank van ETWIE waagde, dus voor ik het wist, dwaalde ik in het thema 'Bakkerij, chocolade en koekjes' rond. Niet dat ik zo'n zoetekauw ben, maar bij de naam Destrooper blijft mijn aandacht toch altijd net iets langer plakken.
Jarenlang werd rond de koffietafel bij oma in de Westhoek namelijk gegrapt over de "lukken van nonkel Jules". Maar wat de link tussen mijn oma Marguerite Sampers en Jules Destrooper is? Dat heb ik nu pas echt ontdekt.
Jules Destrooper junior huwde met Elvire Ghyselen, zus van mijn overgrootmoeder Maria Ghyselen. Haar vader/mijn betovergrootvader Eugène Ghyselen had een windmolen waar zoon en dochters vaak mee moesten helpen, zeker na een lange periode van windstilte. Terwijl de andere kinderen in de molen aan de slag waren, bleef de iets frêlere Elvire echter in het huishouden actief. Daar leerde ze via mijn betovergrootmoeder Emilia Opsomer boterwafels bakken - beter gekend als 'lukken'. Deze koekjes werden doorgaans gebakken ter ere van 'Lukkedag', de bijeenkomst van de familie kort na Nieuwjaar. Om elkaar geluk te wensen.
Elvire kreeg elf kinderen, maar verloor er ook twee. Eén kind stierf op heel jonge leeftijd. Wanneer een week later ook een tweede kindje overleed, begon ze van verdriet de lukken te bakken die ze thuis zo vaak had gemaakt. En die lukken nam "nonkel Jules" dan mee op zijn verkooprondes met amandelbrood.
Zo vertelt Valère - broer van Elvire - het verhaal. Het is een verhaal dat vermoedelijk doorheen de jaren een eigen leven is gaan leiden. Een verhaal dat ook niet helemaal overeenstemt met de bedrijfsgeschiedenis die Destrooper zelf op de website brengt. Maar het is een verhaal waar binnen de familie met gespitste oren naar geluisterd wordt.
Mijn oma mocht dus effectief "nonkel Jules" zeggen. En dat doen wij tot op vandaag nog steeds. Het familierecept is jammer genoeg nooit tot bij ons geraakt. Zonde!
En de windmolen van Eugène Ghyselen? Die werd vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog, op het erf waar mijn 90-jarige grootouders nu nog steeds wonen.
Wat is het?
Het bezoekerscentrum van Jules Destrooper dompelt je onder in de geschiedenis van de wereldberoemde Destrooper-koekjes. Het amandelbrood, de lukken (Misschien herinner je je ook de Elvira- of Amelia-reeks nog?) Het zijn iconen in de Belgische en de internationale koekjeswereld.
Je kan er niet enkel proeven, maar je ontdekt in het bezoekerscentrum ook hoe de koekjes werden en worden gemaakt, welke machines hieraan te pas komen, en wat de leef- en werkomstandigheden waren rond 1900. Je ziet er waar de grondstoffen vandaan kwamen, hoe het bedrijf de oorlog overleefde en welke technische evoluties Jules Destrooper als onderneming heeft doorzwommen.
Intussen zijn de West-Vlaamse lukken sinds 2006 erkend als streekproduct en werd de onderneming in 1999 al hofleverancier. Veel welverdiende pluimen op een 133 jaar oude hoed. En daar steken we vanuit ETWIE graag nog een pluim bij, want we kunnen alleen maar toejuichen dat bedrijven actief met hun verleden aan de slag gaan. Een bezoekerscentrum, een museum, een degelijk archief Het zorgt ervoor dat kennis van ons industrieel erfgoed niet verloren gaat!
Wist je trouwens dat het Industriemuseum waar ETWIE sinds 2018 huist straks een bijzondere lithosteen tentoonstelt in de nieuwe drukkerijafdeling? Het is de lithosteen die gebruikt werd voor het drukken van reclame en verpakkingsdrukwerk voor de koekjes van Jules Destrooper, uit drukkerij Desmyter in Diksmuide. Toevallig, toch? De cirkel is rond! En de lukken bijna!
Meer info via https://www.julesdestrooper.com/nl/bezoekerscentrum.
Met dank aan mijn oom Yves Baes, die de verhalen van grootnonkel Valère gretig in zich opnam!
P.S. Heb je zelf een lekker lukkenrecept? Meld je dan gerust aan op de Facebookpagina Lekkere Lukken. Daar verzamelen historici Chris Vandewalle en Miriam Vandenberghe 100 familierecepten om dan bij de bakkersschool het allerlekkerste lukkenrecept te ontrafelen!
Volgende maand kiest Joeri Januarius een item uit onze kennisbank.
Eerder verschenen in deze reeks:
Locaties
Verwante gemeentes