Aartselaar

Aartselaar bleef lang een gemeente met een uitgesproken landbouwkarakter. In 1947 diende zo'n90% van de oppervlakte van de gemeente nog als cultuurgrond voor landbouw. Naast twee windmolens was er ook een 'vuurmolen', een industriële olieslagmolen aangedreven met stoomkracht. De landelijke brouwerijen verdwenen na de Eerste Wereldoorlog. Arbeiders trokken vooral naar bedrijven in omliggende gemeentes, zoals de Gilliot Tegelfabriek in Hemiksem, Agfa Gevaert in Mortsel of bij de scheepswerf in Hoboken. Tijdens het interbellum ontwikkelden zich in de gemeente ook twee autobusbedrijven die een vervoersdienst hadden tussen Boom en Antwerpen (via Aartselaar A12 en via Niel, Schelle, Hemiksem). Deze verdwenen na de Tweede Wereldoorlog. De verkavelingspolitiek van de gemeente start in de jaren '50 en bereikt zijn hoogtepunt in de jaren '70. Op dat moment trok de gemeente ook heel wat industriële activiteiten aan, deels vanwege de gunstige ligging langs de verkeersas (A12) Antwerpen-Brussel.