Poperinge

Top op het einde van de middeleeuwen werd het economisch leven in Poperinge beheerst door de lakennijverheid. Vanaf de 18de eeuw kende de Poperingse economie een vernieuwd elan, met - naast een aantal ambachtelijke bedrijven (o.m. potten- en pijpenbakkerijen) en huisnijverheid (o.m. productie van kant) - vooral een belangrijke rol voor de hop- en tabaksteelt.

De hopteelt werd in Poperinge geïntroduceerd door de monniken van de Sint-Bertinusabdij. De zandleemgrond in de regio bleek een uitstekende voedingsbodem voor de hopplant. De teelten van hop en tabak vormden ook in de 19de eeuw de belangrijkste componenten van de economische bedrijvigheid, met het ontstaan van aanverwante industrieën zoals brouwerijen en tabaksfabrieken. In 1851-1854 werd de spoorlijn Kortrijk-Poperinge aangelegd. Een nieuw.stedelijk hopmagazijn werd opgericht in 1866.

In de tweede helft van de 19de eeuw liep de productie van pijpen terug. Deze industrietak zou in het begin van de 20ste eeuw verdwijnen. Anderzijds kende de pottenbakkersnijverheid een nieuwe bloei, met vooral grofkeramische producten (o.m. dakpannen, draineerbuizen) en gebruiksaardewerk. In 1885 werd de steenbakkerij Schabaillie opgericht, die tot in de jaren 1970 bakstenen zou produceren. Andere nijverheidstakken met enige belang waren de kant-, leder-, confectie- en houtnijverheid.

Het Poperingse hopverleden komt uitgebreid aan bod in het Hopmuseum, gevestigd in de vroegere Stadsschaal. Interessant is ook de oude smederij 't Rattekot in Watou, die door de firma Made in Inox weer tot leven werd gebracht.