Koper

Historiek

Koper is een rood-geel-non-ferrometaal dat zeer buigzaam en makkelijk bewerkbaar is. De ertsen worden vermalen en vermengd met water en chemische stoffen, daarna gefilterd en uitgesmolten bij heel hoge temperatuur door middel van luchtstromen en smeltmiddelen. Vervolgens wordt het metaal geraffineerd door elektrolyse: enorme hoeveelheden elektriciteit worden door het mengsel gejaagd waarbij het koper gescheiden wordt van zuurstof.In de 19e eeuw werd het meeste koper verkregen uit zwavelhoudende ertsen. Dit gebeurde door gebruik te maken van vlam- en schachtovens, op een droge manier dus. Het erst werd in een oven geroost waarbij al veel zwavel verdween. Na afkoeling werd het dan in een andere vlamoven gesmolten om daarna het proces te herhalen om het kopergehalte op te voeren. Na dit moest men het gesmolten metaal verder zuiveren. Een andere manier werd in Duitsland gebruikt: de roosting van het erts werd in meilers gedaan en voor het smelten werden heel hoge schachtovens gebruikt. De natte methode kwam tot ontwikkeling in de tweede helft van de 19e eeuw.

Koper wordt gebruikt in legeringen zoals messing (legering van koper en zink) of brons en kent diverse toepassingen, van munten en instrumenten tot draad en magneten. Het is ook een heel goede geleider van elektriciteit.Koper beschikt ook over antibacteriële eigenschappen: het gebruik ervan in sanitaire installaties en leidingen remt de bacteriegroei.In een vochtige omgeving wordt het metaal snel bedekt met de bekende groenachtige patina.

Erfgoed

Kopergieterijen in de 19e eeuw vonden we voornamelijk rond Mechelen, Brussel en Luik. De koperslager maakte een heel arsenaal aan zaken: gereedschappen, werktuigen, ketels, pannen, kannen,; strijkijzers... Voor veel koperslagers was het maken en repareren van dagelijkse gebruiksgoederen hun voornaamste bezigheid. Met de komst van nieuwe materialen en productietechnieken kwam het beroep onder druk te staan en verdween het nagenoeg volledig na de Eerste Wereldoorlog. De werkplaats van een koperslager bevatte altijd een smidshaard en een tinhaard. Op de werkbank stonden verschillende gereedschappen zoals een aambeeld, hamers, en nog veel meer.