Lood

Historiek

Lood is een donkergrijs zwaar maar buigzaam en zacht metaal, bestand tegen corrosie. Het wordt sinds 5000 v.Chr. gebruikt en komt wijdverspreid op aarde voor en kan eenvoudig bewerkt worden. In het Romeinse Rijk bijvoorbeeld werden loden pijpen gebruikt om water te transporteren.

Lood werd voor zeer diverse bestemmingen gebruikt, o.a. voor loden kogels en hagel voor jachtpatronen. In de jaren ’80 van de 20eeeuw kwam men tot het besef dat lood schadelijk is voor het milieu en de gezondheid en het gebruik ervan werd aan banden gelegd. Toepassingen werden vervangen door andere stoffen, bijvoorbeeld staal, koper en kunststof.

Langdurige blootstelling aan lood en loodverbindingen is giftige en kan hersenbeschadigingen veroorzaken. Loodhoudende verf en loden waterleidingen mogen niet meer geproduceerd worden. Lood is wel goed recycleerbaar. Nu wordt het onder andere nog vaak gebruikt in elektronica, de computerindustrie, als ballastlood in schepen, in orgelpijpen,… vandaag komt de vraag naar lood vooral uit de wapenindustrie.

Een loodgieter is een vakman die zich toelegt op de aanleg en het onderhoud van sanitair, verwarmingsinstallaties en waterleidingen. Het woord is ontleend aan het gieten van loden pijpen en stroken, die werden gebruikt om buizen waterdicht te maken. Ook op het dak werden van oudsher loden platen gemaakt.

Erfgoed

Een van de laatste relicten van deze nijverheid is de 'Loodtoren' nabij de Ninoofse poort in Brussel. Bovenaan deze toren werd lood gesmolten en door een fijn gaatjesrooster gegoten. Tijdens de val stolden de druppels en werden ze beneden in een waterbak opgevangen.