De rol van de André Dumont mijn op T.H.O.R. Waterschei tussen 1918 en 1988. De invloed van de economische realiteit op de sportieve successen

Deze studie handelt over de rol van de steenkoolmijn te Waterschei op het ontstaan, de groei en de uiteindelijke neergang van de voetbalclub T.H.O.R. Waterschei. De voetbalploeg stond bekend als een mijnploeg, maar hoe zag de band tussen beiden er concreet uit? En welke invloed had de verschuivende economische rol van de steenkoolmijnen in Limburg op de werking van de voetbalploeg? Het onderzoek gebruikt een mengeling van literatuur en bronnenmateriaal om de band tussen de mijn en de club aan te tonen. De literatuur handelt vooral over de economische aspecten en de invalshoek van de mijnen. De bronnen daarentegen belichten eerder de sportieve kant en de evolutie vanuit het oogpunt van T.H.O.R. Waterschei. Zo wordt een tot hiertoe lege plek in de geschiedenis van de steenkoolmijnen zo goed als mogelijk ingevuld. Het verdwijnen van bronnenmateriaal doorheen de jaren maakte het hier niet makkelijker op. Maar er is voldoende studiemateriaal over om te besluiten dat er drie grote periodes zijn. Een eerste periode begint bij de oprichting van een voetbalploegje door enkele vrienden in 1919 tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Vanaf 1925 en de toetreding van de ploeg bij de Belgische voetbalbond speelde de mijndirectie een grote rol in de groei van T.H.O.R. De economische realiteit liet ook toe dat de steenkoolmijn een sterke band met de club behield, ondanks de economische crisis van de jaren 1930. De tweede periode, van het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog tot de sluiting van Zwartberg, kende twee gezichten. De heropbouw zorgde voor een ware kolenslag, maar al snel bleek de opkomst van petroleum te sterk voor de steenkoolnijverheid. T.H.O.R. kende een moeilijke periode, met een verminderde steun van de mijnen en een omkoopaffaire die de ploeg terugzette tot de derde nationale klasse. De laatste periode, van de stichting van de K.S. tot de sluiting en de reconversie onder Gheyselinck, handelt over de neergang van de steenkoolnijverheid. De mijnen fusioneerde en schroefden hun steun aan de verenigingen sterk terug. T.H.O.R. kende begin jaren 1980 enkele sterke jaren maar kwam door een nieuw omkoopschandaal in de problemen. Fusie plannen kwamen enkele keren op tafel te liggen om uiteindelijk in 1988 door Thyl Gheyselinck te worden uitgevoerd. T.H.O.R. Waterschei en Winterslag F.C. hielden op te bestaan, K.R.C. Genk nam hun plaats in. De mijnen en hun voetbalploegen hielpen de verspreiding van de sport in Limburg om uiteindelijk aan economische factoren ten onder te staan.