Touwslagerij

Historiek

Eeuwenlang werd touw op dezelfde manier met de hand gemaakt door vezels met torsie in elkaar te draaien. In Vlaanderen waren langs alle belangrijke waterwegen (scheepswerven) en in de kustgebieden (havensteden) touwslagerijen actief, maar het was vooral in en rond Hamme dat deze nijverheid zich geconcentreerd heeft (Hamme, Berlare, Zele, Temse en Lokeren).

Typerend voor de touwslagerij zijn de lange lijnbanen waar de strengen touw gedraaid werden. De lengte van de lijnbaan bepaalde grotendeels de lengte van het touw dat hier geproduceerd kon worden, hierdoor waren sommige banen meer dan 300 meter lang.

Techniek

Het proces van het touwmaken bestaat uit twee fasen. Eerst worden losse vezels op de lijnbaan in elkaar gedraaid tot één lange streng. In een tweede fase worden meerdere van deze strengen in tegengestelde richting in elkaar gedraaid werden tot een stevig touw, waarbij met een speciale klos gezorgd wordt dat dit met een gelijkmatige snelheid gebeurde. Om dikker touw te maken wordt de tweede fase verschillende keren herhaald, waarbij steeds dikkere lijnen gebruikt worden.