Brugge

Sinds de 16de eeuw kent de stad Brugge een rijke traditie op het vlak van kantwerk. Eerst leerden moeders hun dochters klossen, algauw ontstonden overal kantscholen. In Brugge waren er verschillende grote kantscholen, zoals de Foereschool en de Kantschool van de Zusters Apostolinnen. Waar kantonderwijs ook in Brugge ooit een middel was om arme gezinnen een bestaansmiddel te geven, is dat over de eeuwen heen geëvolueerd tot het in stand houden van een unieke hobby. Maar ook voor het toerisme in de stad is kant en de kantgeschiedenis op zich een bijzonder belangrijk item.

De industrialiseringsgolf in de 19de eeuw ging grotendeels voorbij aan de stad Brugge. Vanaf 1840 zorgde onder meer de bank Dujardin wel voor enkele impulsen om bedrijfjes op te starten in de stad. Ook het stadsbestuur gaf voordelen aan nijveraars die zich in Brugge vestigden. Zo werden een aantal textielateliers ingericht in onder meer Sarepta en de Duinenabdij. Een belangrijke katoenweverij werd opgericht door Guillaume Vanden Reeck. Toch bleef de economie in Brugge voornamelijk gebaseerd op de huisnijverheid: vlasspinners, lijnwaadwevers, en natuurlijk de duizenden kantwerksters. Hoewel niet zo opvallend, zijn nu nog een aantal sporen van de 19de-eeuwse bedrijvigheid te vinden in de binnenstad: brouwerijen, mouterijen, leerlooierijen, haringrokerijen...

Het zou tot ca. 1900 duren vooraleer er in Brugge sprake is van een economische opleving. Enkele kleinere ondernemingen ontiwkkelden zich tot grote bedrijven. De ijzergieterij van Joseph De Jaegher werd 'La Brugeoise' (nu: Bombardier) en stokerij Verstraete werd de Nederlandse Gist- en Spiritusfabriek (nu: Genencor). In Christus-Koning, waar zich een nieuw stadskwartier ontwikkelde, werden een gasfabriek en een drukkerij opgestart door de familie Desclée-De Brouwer. Daarnaast speelden de uitbouw van de Brugse zeehaven en het ontluikend toerisme een niet onbelangrijke rol in de economische groei van de stad.